مقایسه دانش و نگرش دانشجویان آموزش مجازی با دانشجویان غیر مجازی در مورد آموزش الکترونیکی

مقدمه: امروزه آموزش مجازی در شرف تبدیل شدن به یکی از مهمترین روش ­های آموزشی است. باتوجه به آغاز استفاده از این  روش ­های مدرن آموزشی در دانشگاه­ های جهان و ایران، نیاز به اطلاع از دانش و نگرش دانشجویان به عنوان مهمترین عناصر سیستم آموزشی، ضروری بنظر می ­رسد. لذا این مطالعه به منظور بررسی دانش و نگرش دانشجویان آموزش مجازی دانشگاه گیلان با دانشجویان غیرمجازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان طراحی گردید. روش­ ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 93 دانشجوی آموزش مجازی دانشگاه گیلان و 130 دانشجوی غیر مجازی (دوره ­های روزانه) دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1393 با روش نمونه ­گیری تصادفی سهمیه ای انجام شد. داده ­ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات فن آوری، پرسشنامه دانش و نگرش میشرا جمع آوری گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون­ های آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، شاخص ­های مرکزی وپراکندگی (میانگین وانحراف معیار) و آمار استنباطی t-test)) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن در دانشجویان مجازی 7/2±33/92 و دانشجویان غیرمجازی 2/8±23/32 سال و میانگین نمره کل دانش در مورد آموزش الکترونیکی در دانشجویان مجازی 2/6±6/15 و غیرمجازی2/1±5/03 بود. علی رغم میانگین بالاتر نمره دانش دانشجویان مجازی، نتایج نشان داد که بین دانش آموزش الکترونیک دانشجویان مجازی و غیر مجازی ارتباط معنی داری وجود دارد (0/001=P). میانگین و انحراف معیار نمره نگرش در آموزش الکترونیکی در دانشجویان مجازی 2/9±93/36و غیرمجازی 9/6±36/62بود و اختلاف آماری معنی­داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در مجموع سطح دانش دانشجویان در هر دو گروه در مورد آموزش مجازی پایین و نگرش آن­ها مثبت می ­باشد. جهت فراهم نمودن بستر مناسب برای ایجاد، توسعه و استفاده بهینه از آموزش الکترونیکی، ضرورت تلاش در جهت بالابردن سطح دانش دانشجویان و فرهنگ سازی در این زمینه بر اساس نیاز­ها و خواسته ­های آنان احساس می­ گردد.